O que hai que oir, por non ser xordo

Vamos a ver: puedo prometer y prometo que non sei por donde empezar. Esta noticia non ten relación directa con nos, pero indirectamente si.
Resulta que hai unha serie de xente que se dedica a grabar sonidos. Hasta ahí todo normal. Resulta que esa serie de xente despois publica os sonidos nunha páxina web. Nada raro. Pero resulta que un dos sonidos que se graban e despois se publican é a caída da primeira castaña no Caurel. Pa haberse matao.
E digo eu, con pouco animus jocandi: ¿quén nos garantiza a nos que realmente esa foi a primeira castaña que caeu? ¿Acaso había unha horda de funcionarios municipales nos nosos soutos atemorizando ós orizos con escopetas á espera de que chegara o señor do micrófono? Si realmente esa non foi a primeira castaña que caeu, ¿o sonido ten menos mérito? ¿Caeu polo seu propio peso e madurez, ou varearon o castiñeiro? ¿Volverán facer o mismo en junio ca primeira mazá? ¿E cas sandías?
Realmente estou nun sin vivir. Imaxinadesvos que a moda se estenda e cando chegue a matanza haxa 3 personas pra agarralo cocho e 5 técnicos de sonidos, 2 axudantes e 3 operadores de cámara para grabar o primeiro berrido da matanza, por poñer un ejemplo. Pode parecer exagerado, pero si este señor necesitou 6 micrófonos para grabar unha castaña, pra grabar o berrido dun cocho, con tódolos seus matices, vai ter que vir o departamento de I+D de McLaren.
En fin. Si alguén ten curiosida por escoitar unha castaña, podeo facer en www.escoitar.org.
Que dios nos pille confesados.